Zedka'nın sonu gibi yazılmış bir hikayeye doğru ilerliyor hayatım bugün. Ve bu hafta hayata dair ne varsa yapmaktan vazgeçiyorum. Zaman su gibi akıp gitmiyor bile... Veronika'ya da çok üzülüyorum mesela, uykularımı kaçıran bir karakter halini almaya başlıyor. Ölüme ne kadar yaklaşırsa o kadar da uzaklaşıyor. Kısacası bir ölemedi gitti diyorum. Zihnim üzüntülü notlar almaya devam ediyor. ...
"Ne ilaçlar sakinleştirir akıp giden ruhu, ne de sözde demlenmeyi bekleyen çaylar..." https://www.youtube.com/watch?v=CVHHLh99B3Q ==> "Haydi Söyle" Hüznü bir kenara atamaz kimse, olabildiğince uzaklaşır ancak asla kopmaz bedeninden. Neşterin keskinliği bile alamaz onu içinden. O özlemeden yanmaz umut ışığı ve yine aynı noktada bulur insan kendini. Yüreğin kal dese de beynin ...
Masum ancak bir o kadar kızgın bakardı gözleri. Patileri altında sürüklenen parkeler taşırdı onu. Herkes gibi küçük şeylerin içinde sıkışıp uyumayı severdi. Meraklı olduğu kadar belli etmemek adına da her şeyi yapardı. Başlarda ben korkardım yaklaştıkça, daha sonra o kaçardı. Güzel ailen gibi sende birtaneciktin ve iyi ki tanıdım seni küçük aslan. Huzurlar içinde kal küçük aslan. ...
"Şu kapıdan çıkan kimse geri dönmedi. Evim en alt kattaydı atlayanlar ölmedi..." Siyah ile beyazı ayırt etmek güzelim, en zoru bu olmalıydı hayatta. Tırnaklarında bile gri ojeler varken, iki uç noktayı yaşamaktı... "Mutlu olmak için bir şeyler mi bulmalıydı?" yoksa "Bir şeyler için mi mutlu olunmalı?" Gece saat 10'a çeyrek kala bir yıl önce bugün. Karanlığa dönen ruhun yeniden aydınlanma ...
"Kocaman bir çınar ağacına tutkun olduğum doğrudur. Ve bu ay o ağaç köklerini toprağa salalı tam 25 yıl oldu." Belki de başka bir gün bambaşka bir yerde, köklerimiz toprağın altında yeniden tutunacak birbirine. Ancak şuan tüm mutluluğu paramparça eden bir korku gözlerimde, özleminden. Ve tüm hatlarınla seni sevmekten geçer, ilmek ilmek nefesime işleyişimden... Yeniden ...
"Sizi sizden daha çok sevecek insanları değil de, sizden uzaklaşırken bile yabancılaşmayacak insanları siz daha çok sevin" Her serüven bir kalem ve tonlarca boş sayfa ile başlar bu hayatta. Önce düşünceleriniz daha sonra da ruhunuz yalnızlaşır. Ne kadar acı çekerseniz o kadar güler gözleriniz aslında. Dökülen her göz yaşı sizi daha güçlü kılmaya başlar ve ayaklarınızın üzerinde durmaya ...
"Hep bir son yazılıydı ve yarın her şey gerçekten bitecekti. Gideceğini bilseydim geçmiş tüm yarınlarda sana daha sıkı sarılırdım..." Gözlerim son kez kapıda takılır kalıyor bu gece. Arkandan gelemiyorum yine, çöktüğüm yerde kalakalmışım. İlerlemek çok kolay aslında, ne de olsa hayat bir şekilde devam ediyor. Geçmişi ellerimden çekip alıyorsun... Aslında acıyı sevmiyorum, sadece ...