Uzun zamandır üzerinde düşündüğüm bir konuydu. Küçük bedenlerin rol model aldığı büyüklerine karşı besledikleri karşılıksız ve sonsuz sevgi. Bir umut, yol gösterici çoğu zaman hayat kurtarıcı insanlar. Aslında öğrendim ki rol model olabilmek için çok tanınmak veya emeklerini sürekli göz önünde hayata geçiren insanlardan olmak gerekmiyor. Evrilmenin bile en başına döndüğümüz de yeni doğan ...
Çıldırmakla çıldırmamak arası, kıskanacak hallere düşüp kalkmak ötesi. Derin desen bir derinliği olmayan. İçinde tatlı yüzünde ekşi bir tat bırakan. Neredeyse 2 buçuk senedir hissedilmeyen... Taktik yok, bam bam bam... Hayır bir saniye öhöm; Güzel bir bekleyiş, uyuyamamak mesela. Sonra geçmek bilmeyen zaman ve ayarında bazı şeyler. Sigaranı yakamadan attığın sokakta ilerlerken, tek bir günü anımsamak tek bir sahneyi yaşamak. Kahve tadında kendine getiren, bira tadında kendinden geçiren. İŞTE ...
"İsyan olmuş deprem olmuş Yuvam, sevenim, annem dilsiz sırdaş, melek olmuş, sağır Mahrum her sözüm çığlık, feryat, figan olmuş Gül canım kızım, siyah halinden sorumlu var..." Eve döndüğümden beri kapılar sanki yokmuşum gibi üzerime kitlenmeye başladı. Anahtarı bulana kadar evden çıkamayacak kadar zaman harcıyorum... Bir hafta süren mutluluğumun ardına ...
"Rafadan Salçalı grubuma ithafen artık 5 kişiyiz, gönül isterdi ki 6 olsun. Durup dururken grubun neşesi olurken bir anda dertlerimle boğmayayım diye..." Rapor teslimi için çılgınca hocaların peşinden azimle koşturduğum günün sonunda, topladım bizimkileri çaya bize. Birde gözleme patlattım hepsine en özelinden, vur patlasın çal oynasın. Makara kıyamet, akıl oyunları, şakalar takılmaca. ...
