Duvarlar Üzerime Geldikçe Ufalanıyorum

, , 16 comments
-Asma suratını ışıkları kapattım işte.
-Senden bunu hiç istememiştim ki.
-Karanlıkta umutsuzluğunu bir kenara astığını biliyorum.
-Sadece biraz kısmalısın, bu gece askıya alınan şey mutsuzluğum olmayacak.

Son sözleri kulaklarım da çınlar gibi gecenin karanlığında. Ay yine yükseldi, etraf sessiz...

Sol omzunda zihnime kazınan hilal dövmesi vardı. Nasıl unuturdum ki? Çığ gibi yükselen sessizlik gömdü içime tüm ateşi. İki insan bir senaryo vardı bilinen. Ben oynadım, replikler gözümün önünde dans ederken. Sen doğaçlama yaptın her zaman olduğu gibi. Duygularımızı da böyle uydurmuş muydun? Böyle mi yönlendirmiştin beni? Susarak.

-Bu karanlık ruhuma iyi geldi, teşekkür ederim.
-Bilmediğim bir şey söyle bana. Nasıl gideceğini mesela.
-İstemiyorsan gitmem bu gece.
-İstemiyorum.

İşte son kez elleri kaydı elimden. Sırtını döndü bir duvar gibi bana. Köşedeki rafta duran kitabı aldım o uyuduktan sonra, usulca kalktım yanından. Bir mum yaktım alacakaranlığın doldurduğu odaya. Elime bir kalem aldım her sayfanın sonuna bir not bıraktım, ne hissetirdiyse bana. Gün ağarmaya başlarken, gözlerim kararmadan önce kitabı çantasının içine iliştirdim. Kaçar gibi gideceğini bile bile yeniden yattım yanına, ensesine sinen vanilya kokusunu çektim içime. Rüyamda yeniden ellerini tutmak umuduyla, benden uzak duran bedenine sığındım.

-Hoşçakal eksik kalan ruhum. Seni unutmak zor ancak başaracağım, sen de pes etme ne olursun.

Gözlerimi bile kırpmadan dinledim sadece. Kapının ağır sesi gelene kadar kalkmadım, kalkamadım. Son öğüdüne kulak vererek pes etmedim.

Yıllardır senden başkası için yalvarmadım. Yokluğun için değil ancak var ettiğim kendi sevgim için asla pes etmedim.

16 yorum:

  1. Bir solukta okudum ..yüreğine kalemine sağlık ....çok güzel satırlar olmuş
    Sevgiler ....

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Çok teşekkür ederim bu güzel yorumun için, beğenmene çok sevindim. Sevgiler :))

      Sil
  2. Yine insanın içten hissedebileceği bir yazı yazmışsın, kalemine sağlık.

    YanıtlaSil
  3. Bazen geçmişi geride bırakmak ve ilerlemek gerekir..Güzel bir yazıydı,teşekkürler :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Kesinlikle katılıyorum hikayeler nasıl çıkardı yoksa teşekkür ederim :)

      Sil
  4. Olduğu kadar,olmadığı kader...demek lazım sanırım bazen.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Hayat felsefem yaptığım bir söz oldu zaten :))

      Sil
  5. hımmm incelikleri yazmışsın yine :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Teşekkür ediyorum deep elimden geldiğince :)

      Sil
  6. Çok ince ve naif olmuş ama ince ince de dokunuyor insana :)

    YanıtlaSil
  7. Eline sağlık. "İşte son kez elleri kaydı elimden." cümlesiyle başlayan paragrafı ve o paragrafın içindeki "kitaba not bırakma" konusunu -her sayfaya ayrı ayrı yazma duyarlılığını- pek sevdim. Neşeli sevgilerle :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Çok teşekkür ediyorum bu güzel yorumun için, beğenmene sevindim. :)

      Sil