Yeniden Hissetmek

"Yeniden ve en güzelinden günlük dozda alınan sevginin kıvılcımları parlamaya başlamıştı."

Büyük bir çaresizlik içindeyim. Aylardır zihnimden ve kalbimden uzak tutmaya çalıştığım bir sevgi tohumu gözlerindeki ışık ile yeniden canlandı bugün. 

Sevdiğini söyleyememek en kötüsüydü benim için. Ancak nasıl söylenirdi;

 "Seni sevebileceğimi biliyorum, önümüzdeki engelleri aşmak zor."

Hem nereden biliyordum bu sevgi tohumunun ekilmek isteyen bir toprağa ait olabileceğini. Asla da öğrenemeyecektim o kadar da zor durumdaydım işte. Aramızda öyle ahım şahım bir yaş farkı da yoktu üç bilemedin dört diyebilirdik. 

İki sene sonra ilk defa ve yeniden böyle güzel duygular hissetmeye başlamıştım ve sonu asla gelmiyordu. İçimde kaybettiğimi düşündüğüm küçük kız yeniden saçlarını iki yandan toplayıp hoplaya zıplaya dans etmeye başlamıştı. 

Ne kadar da kötüydü elini asla kimsenin önünde tutamayacak olmak. Zaten tutmaya yeltensem önce sen "Ne yaptığını zannediyorsun?" diyebilirdin. Kadınların hisleri çok gelişmiştir derler, hayatta belki de en çok inandığım klişe buydu. Hissedebiliyorum ancak ulaşamıyorum, nasıl ulaşmam gerektiğini de bir türlü kestiremiyordum. 

Herkese karşı mı böyleydin? Yoksa ben mi çok abartıyordum? Elim titrerken tahtaya kazıdığım çözümlerin bir kalbimde çözümü yoktu. Geçenlerde olduğu gibi yeniden gömmeli miydim her şeyi kalbime? Zaten üzüleceğim diyerek başlatmadan koşarak kaçmalı mıydım? Yoksa senelerce kimseyi hayatına almaman olasılığı üzerinde teoriler üretip, hayatıma kurduğum hayallerinle devam mı etmeliydim? 

Sevgi neydi? Sevgi karşındaki insanı tehlikeye atamayacağın kadar derin bir tutku ile susmaktı. 

Belki de bir gün güneş yeniden benim için doğardı ve ben bu derinliği seninle buluşturmak için bir neden bulabilirdim. O güne kadar bekleyebilirdim.