İşte ben de sizler gibi tembel olduğum için, (sürekli dolaşmama neden olan) fotoğrafçılığı seçtim. Bu dünyaya gelmiş en tezat insanlardan biriyim kabul.
Dedim ki "Madem saçma sapan yazılar yazmayı seviyorsun dostum, neden ikisini birleştirmeyesin." Bunun üzerine küçük sayfalar oluşturmaya karar verdim. Çünkü hayatta inanmaya ihtiyaç duyduğum şeylerden biri de, hepimizin birbirinin hayatına bir şeyler katmak için var olmamızdı. -Hatta geçen bununla ilgili çok güzel bir yazı okudum, ilerleyen günlerde sizlerle de paylaşacağım- Kısacası bir insan sizin hayatınıza olur olmaz bir zamanda girmiş olsa bile, inanın size katacağı iyi veya kötü her şey kendinizi geliştirmeniz için büyük bir fırsattır. Tabi aynı şeyi sizde ona yaşatacaksınız. (sadece bireyler bunun bazen farkına varamıyor) Umarım bende şans eseri okumuş veya bir şekilde okumak için inat etmiş olan herkese bir şeyler katabilirim.
Efendim neyse! Çok uzattın kıvırcık devam et...
İlk defa fotoğraf çekmeye;
Bu iki fotoğrafı çekerek üniversite 1. sınıfta başladım. Çok başarılı olduğumu söyleyemem ama unutmayın bazen kendinizi iyi hissettirecek şeyleri yapmış olmak bile büyük bir başarı örneğidir. Fotoğraf çekerek, hikaye yaratma olayı vardır. Gelişigüzel çekilmiş olan fotoğraflar bile, farklı bakış açılarıyla incelendiğinde içinde birden fazla hikaye barındırır. Bu yüzden yoğunlaşacağınız alanı belirleyebilmek için, belki de yıllarca (benim daha çok başında olduğum gibi) binlerce hikaye türetmeliyiz. Tabi bu olay biz tembeller için çok yorgunluk verici. (Ama pes etmek yok kuzusu!) Bu sayede ilgi alanı belirleyebilmek de kolaylaşacaktır. Ben de yavaş yavaş da olsa, doğanın dinamik portresine aşık olmaya başladığım için; doğa ve şehir fotoğraflarında yoğunlaşmaya çalışacağım. Ancak bunun dışında ekstra değişik kategorilerden de kaçmayın. (ilerleyen zamanlarda bende dahil olmak üzere hepimiz gelişeceğiz buna inanın)
Fotoğrafçılık ile ilgili söylemek istediğim son sözler ise; kendinize bir ilham kaynağı belirleyin. Ben bunu nasıl yaptım diye soracak olursanız, psikoloğumun ve bir kaç arkadaşımın desteği ile oldu. "Sen acı çekmeyi seven bir ruha sahipsin, hayal gücüne bu kadar hapsolmuş insanların acıyı güzelliğe dönüştürme eğilimi, sanattan geçer. Sende bunu yapmalısın" sözlerine kulak asarak. Çöküşte olduğum dönemler de bıraktığım yazı yazma ve fotoğraf çekme tutkuma geri döndüm. Sizde kalbinizi ve ruhunuzun sıkışmış hayallerine kulak verin. Hayatınızdaki yardımcı oyuncuların size kattıklarına inanın.
Şimdi alın Fotoğraf makinenizi ve dışarı çıkıp koşturun !
Bu da benden size son zamanlarda çektiğim (Tam bir Şekifasyon) komedim... Küçük ve şirin bir kediniz varsa sizde benim gibi evde otururken onu şebek yaparak çalışabilirsiniz.
0 yorum:
Yorum Gönder