Passiflora Etkisi

"Ne ilaçlar sakinleştirir akıp giden ruhu, ne de sözde demlenmeyi bekleyen 
çaylar..."

https://www.youtube.com/watch?v=CVHHLh99B3Q ==> "Haydi Söyle"

Hüznü bir kenara atamaz kimse, olabildiğince uzaklaşır ancak asla kopmaz bedeninden. Neşterin keskinliği bile alamaz onu içinden. O özlemeden yanmaz umut ışığı ve yine aynı noktada bulur insan kendini.

Yüreğin kal dese de beynin savaşmayı sürdürür gitmesi için. Tatlı uykuların azap halini alırken bulursun rüyalarında kendini. Aylardır geçmeyen bu acıya küfreder durursun, oysa uzaklaştırmaktan aciz olan ruhundur sadece.

Geceleri gündüze çevirir gözlerin, odandaki ışık hiç sönmez karanlıkta. Geleceği güne mum tutarsın ve erimeye başlamışken yolunda, ellerin yana yana koşarsın.

Nefreti her zaman uzaktır sana, seninse sevgin senden daha yakındır ona. Uzaktan seyredersin anıları, gülerken birden ağlarsın ve kırılır bütün camlar...

Bütün bir çekmece sigara paketleriyle dolar, odanda sessiz bir duman ciğerlerine işler. Neden bu çakmak bozuldu diye bağırırsın camdan. Kediler, acına yankı olur uzaklardan.

Şişelerce sakinleştirici, ya ölümü beklersin ya da ölüm kadar tatlı beyaz uykunu.

Hayata siktir çekersin ve bütün sayfalar karalamalarla dolar.

Yolda yürüdüğünü hissedersin, oysa bacakların sadece seni taşıma sorumluluğunu üstlenmiş ve tüm sinir sistemin kalbine bağlanmıştır o gece.

Ellerin titreye titreye oturduğun yağmurda, göz yaşların su damlalarına karışır sadece. Çantanda getirdiğin bir kaç kitap ve boşa karıştırılan sayfalarla baş başa kalırsın.

Binlerce nankör doludur etrafın, göremezsin. Yardım ettiğin mutlulukların, mutsuzluğunda boğulup gidersin.

Cebinde kalan son 10 lirayı da bir paket sigaraya verir, kayalıklara vurursun yalnız kalan ruhunu.

Hiç bitmesin dediğin tüm sarılmalar zihnine binlerce oyun oynar ve sen sadece sonsuz bir baş ağrısı ile ortada kalırsın.

Son kez "gitme" diye çığlıklar attığın hayat seni bir başına ölümün tatlı tınısıyla yalnız bırakır seni.

Ve yine sessizce geçtiğin yollardan, onsuz yürümeye devam edersin büyük bir acıyla...