Binlerce Teşekkürdü İnsanlar

" Hayat fazlasıyla monotondu ve bizi kamçılarken, hikayeler ortaya çıkmıştı"

İnsanı sevmekten geçer başta yaşamak, uzaklaştıkça yaklaşırsın ve gitmekten vazgeçersin. Bu yüzden ceplerim, iyi insanlarla dolup taşar benim.

Ve siyahı beyaz yapabilen gözler, sarmaya başlarsa ruhunu. Yeniden açarsın ufkunu sonsuz gökyüzüne. Gecenin karanlığına hayretle küfredersin. Sonrası ise sadece sende saklı kalır...

Göz yaşların yağmurlarla silinip gidemeyecek kadar yakmışsa içini. Yine güneş, dağların ardına gök kuşağını saklar.

Peki boğazın enginliklerinde, özgürce uçan martılardan farkı nedir ki ruhun. Acı yok, sağlam bas toprağa. Binlerce güzel insan topladın etrafına, güneşin doğuşuna zaman zaman batışına şahit oldun. Hepsine kattıkça gülen düşleri, bir o kadar da aldın ruhun çöküntülerini.

Böylece tüm ruhunu bir bardağa döküp içtin bu 3 ayda. Yeni bir sen neden damağını yaksın ki. Çünkü sen utanmazsan, utanmaz bu dünya senden...

Bir uykuydu, korktun yalnızlıktan ve açtın gözlerini. Asıl güneşti, seni anlamaktan korkan, gecelere sığındın.

Ve şimdi ruhumda güzel bir tatla "Saat sabah beş buçuk müsadenle Rock'n Roll"