Kartanesi

"Şems olmasa Mevlana, Mevlana olamazdı, demişti bilgin kişi ve benim Şems'im de hayatımı bütünüyle etkilemeye hazırdı."

Gözlerimi bile açık tutmaya zorlandığım bir gündü bugün. Heyecanla aylardır beklediğim, ne olursa olsun mutlu olacağıma inandığım gün.

Hayatlarca kitap okudum bugünün geleceğini bilerek, fazlasıyla yarım kaldığım aylar 1 günde nasılda silinivermişti. Aylar önce kaybettiğim çocuğu 3 saatliğine de olsa geri kazanmıştım. Mutlulukla karışıktı hüzünleri ancak yeniden karşımda görmekti beni derinden etkileyen. Gözlerin derindi bir kere, sözlerin cennet... İçimden defalarca "elini tutmak vardı şimdi" dedim. Sakince durdum ve zaten yeterdi seni görmek, belki yıllarca yeterdi bu an bana ama ben yine doyamazdım sana.

Lanet ettim kendime ve seni kaybettiğim zamanlar, umutsuzluğa düşüp seni yalnızlığa sürüklediğim anlara. Olsun du yeniden karşımdaydı hayatımın aşkı ve ben yeniden özlediğim insan olmaya başlamıştım. Ne ilaçlar bana geri verebilir bu anı, ne alkol ne sigara...

Her şey bittiğinde saatlerce yürüdüm yollarda, müziğin eşsiz derinliğine verdim kendimi. Ağlamadım ancak bir o kadar da ağladım insanların umut ve hüzün dolu yüzlerine baka baka...

İçimden defalarca ismini haykırdım, gitmiştim ama kalbimi yeniden seninle bırakmıştım karşı kıyıda. Bizi bağlayan bir köprüydü İstanbul ve aylar sonra ilk defa yeniden gökyüzüne çevirdim yüzümü. Güneş tenime değerken camdan usulca, kanın damarlarımda yeniden akmaya başladığını hissettim. Ve yeniden yaşamak istedim hayatı, belki de başa sarmak.

İster yeniden sev beni istersen sevme, yine de gözlerine baktığımda kendim olduğumu hissettirdin bana. Özlediğim o çocuğu saatlerce bedenimde yaşattın ve yüz yıla değerdi o saatler.

Aslında acısı bile güzeldi seni sevmenin, gitmenin ve yalnızlığın. Sonuçta gelsen dünyam bir anda yeniden aydınlanırdı ve bugün o ışığı hücrelerimde yaşadım.

Kışı çok severdim eskiden, şimdi ise korkar oldum kardan adamlardan. Varsın yağsın tüm dünyanın külleri başıma, kendimi sevsem de, inansam da ve bulsam da benliğimi yeniden. Bir sen, yaşamdan; sakinlikten, acı çeken bir hastanın ölümü arzulamasından bile güzelsin. Her zaman başıma gelen en güzel kedi bir Şefika ve bir sensin. Ve bir kartanesi kadar sonsuz özelsin...