Köklerimizden

, , 6 comments
"Zihnin masasında tartışılan en net konuydu -Şimdi yumurtadan yeni çıkmış dinazor, hayata neden küfrediyor ve tüm yasaklı kelimeleri duvardan aşağı atıyor-"

Yaprakları buz tutmuş ağacın sessizliği tüm ormanı sardığında, düşünceler bin bir ağız dolusu gürültü çıkartıyordu. Esen rüzgar ısırırken gövdesini, umutsuzca baharın dökümünü bekliyordu. Bağlandığı ve beslediği, bu zamana kadar özenle baktığı yapraklarından kurtulmayı diliyordu. Nedendir bilinmez ama bekliyordu sadece. 

Yapraklar çok şey öğretmişti ağaca ve köklerini daha sıkı salmıştı toprağa. Güvenebileceği tek yer yani yaşam kaynağı verimli bir topraktan başkası değildi. Yapraklara öğretiyordu kudretini, bazense sadece bir ağaç olduğunu unutuyorlardı yapraklar. Sadakatle bağlandıkları dallarında, huzurun eşiğinde toprağa yeniden karışmayı bekliyorlardı.

Ve ağaç öğreniyordu, aslında toprağın verimini yine kendisinin sağladığını.  Her geçen gün daha da sıkı bağlandığı toprağa onu terk etmediği için şükrediyordu. Zaten ağaç ne kadar eğilirse eğilsin, toprak her zaman gövdesini yüceltmeye ant içiyordu.

İkisi de birbirinden eşsiz ve bir o kadar da aynıydı. Ve bunu yok etmeye çalışanlara Spinoza;

"İnsanlar bize zarar verdikleri için değil, yaptıkları haksızlıklarla ruhumuzun ışığını söndürüp içimizdeki kötülüğün başkaldırmasına sebep oldukları için korkunçlar..." 

demiştir.

6 yorum:

  1. "Zaten ağaç ne kadar eğilirse eğilsin, toprak her zaman gövdesini yüceltmeye ant içiyordu." Bu tarz yazıları büyük bir hevesle okuyorum. Düşündürücü ve etkili bir yazı olmuş. Kaleminize sağlık. Sevgiler :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Çok teşekkür ediyorum bu değerli yorumumuz için. :) Çoğu insan sevmez oysa ki böyle yazıları değer verip okuduğun için de ayrıca teşekkür ederim :)

      Sil
  2. Yazınız çok güzel olmuş
    Derinliği algılamak için 2-3 kere okudum, HEVESLE. Teşekkürler

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Çok teşekkür ederim. Ben de yazarken aynı hisse kapılmıştım :)

      Sil
  3. çok güzeldi. bizler de ağacız işte. aman insanlara da çok yakın durmamak lazım :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Uzaktan seyredilmeli insanlık fazla yaklaşınca köklerimizden koparıp atıyorlar bir kenara aman aman :)

      Sil